references
W YS TĄ P I E N I A W PA N E LU D YS K U S Y J N Y M
207
Zygmunt Niewiadomski
Przewodniczący Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Budowlanego
Szanowni Państwo, Chciałbym, przede wszystkim, podziękować za zaproszenie do udziału w dzisiejszej konferencji. Konferencji bardzo ciekawej. Ciekawej także dla mnie jako przewodniczącego Komisji Kodyfikacyjnej, bowiem poruszana tu problematyka nie może pozostać niezauważona w kodeksie budowlanym. Jeżeli inicjatywa uchwalenia kodeksu budowlanego zostanie zrealizowana, to istotną częścią regulacji będą kwestie związane z ochroną wartości wysoko cenionych, a zatem tych, o których mówimy. Przysłuchując się dyskusji, i w odpowiedzi na prośbę organizatorów, chciałbym postawić trzy pytania. Pierwsze pytanie związane jest z tym, czy potrzebna jest nowa regulacja dotycząca ochrony wartości wysoko cenionych, zwłaszcza o statusie kodeksu? Proponują Państwo kompleksową regulację problemu w tym zakresie. Dziedzictwo kulturowe z pewnością obejmuje te wszystkie wartości wysoko cenione, o których dzisiaj rozmawiamy. Po drugie, chciałbym zapytać, czy potrzebne są i możliwe do wskazania nowe narzędzia prawne, przy pomocy których można byłoby określone cele osiągać? Wreszcie, po trzecie, chciałbym zapytać, na ile ochrona dziedzictwa kulturowego jest związana z rozwojem gospodarczym, a ściślej, w jakiej mierze występują między nimi określone powiązania i relacje. Wracając do pierwszego pytania o potrzebę stworzenia nowej regulacji prawnej, pewnie Państwa zaskoczę, bo o ile w konsekwencji dojdę do przekonania, że ta regulacja jest potrzebna, to z drugiej strony, jako prawnik, chcę wyrazić istotny pesymizm co do tego, czy za pomocą prawa można rzeczywiście osiągać wszystkie założone cele społeczne. Tak się przyjęło, że jeżeli istnieje określony problem, to odpowiedzią na próbę jego rozwiązania jest przede wszystkim uchwalenie nowego prawa, nowej ustawy. Wiąże się to także z oceną pracy resortów. W dużej mierze zmiana prawa jest traktowana jako remedium na