330 d o K U M e N t Y UNesco · Zapewnienie możliwości korzystania z dobrze przygotowanej kadry nauczycieli i artystów instytucjom zajmującym się edukacją formalną i nieformalną w celu wspierania rozwoju i promowania edukacji artystycznej; · Wprowadzanie sztuki do szkolnych programów nauczania i do programów edukacji nieformalnej; · Zapewnienie dostępu do edukacji artystycznej w szkole i poza szkołą każdemu człowiekowi, niezależnie od jego umiejętności, potrzeb, sytuacji społecznej, fizycznej, umysłowej czy miejsca pobytu; · Tworzenie i udostępnianie wszystkim szkołom i bibliotekom zasobów materialnych niezbędnych do skutecznego nauczania sztuki, w tym także odpowiedniej przestrzeni, mediów, książek, materiałów i narzędzi; · Proponowanie ludności autochtonicznej takiej edukacji artystycznej, która byłaby dostosowana do ich kultury i właściwej jej metod nauczania i uczenia się, w jej własnym języku zgodnie z zasadami zawartymi w Powszechnej Deklaracji UNESCO o Różnorodności Kulturalnej; · Zbadanie możliwości opracowywania programów edukacji artystycznej opartych na wartościach i tradycjach lokalnych. Partnerstwoi współpraca · Promowanie współpracy partnerskiej między wszystkimi zainteresowanymi ministerstwami i organizacjami rządowymi w celu uzgodnienia i realizacji spójnej i trwałej polityki oraz strategii w zakresie edukacji artystycznej; · Zachęcanie decydentów wszystkich szczebli do tworzenia programów i kampanii społecznych przy współpracy z pedagogami, organizacjami pozarządowymi, grupami nacisku, przedstawicielami świata biznesu, świata pracy i społeczeństwa obywatelskiego; · Zachęcanie do aktywnego zaangażowania na rzecz edukacji artystycznej instytucji kultury, fundacji, mediów, przemysłu i przedstawicieli sektora prywatnego; · Włączanie jako centralnej części procesów edukacyjnych współpracy między szkołami, artystami i instytucjami kulturalnymi; · Promowanie współpracy w dziedzinie edukacji artystycznej w skali regionu i subregionu w celu umacniania integracji regionalnej;