references
142 O B E C N A
SYTUACJA PRAWNA W ZAKRESIE OCHRONY I ZARZĄDZANIA...
Rzeczypospolitej Polskiej wpisał 54 obiekty na listę Pomników Historii. Należy uznać, że obiekt wpisany na tę listę zostaje włączony do elitarnego grona najważniejszych zabytków o szczególnym znaczeniu. Uznanie obiektu za Pomnik Historii oznacza zatem nadanie danemu zabytkowi lub parkowi kulturowemu prestiżowej rangi ze względu na jego wartość dla kultury narodowej. W aktualnym stanie prawnym, w sytuacji, gdy w praktyce uznanie za Pomnik Historii nie pociąga za sobą innych możliwości ochrony, obowiązków ani uprawnień niż istniejące dla pozostałych zabytków wpisanych do rejestru, najistotniejsze wydaje się znaczenie wyróżnienia, jakim jest nadanie takiego statusu. Miasto Zamość ma zaszczyt być jednocześnie Pomnikiem Historii i, od 1992 roku, miejscem wpisanym na prestiżową Listę światowego dziedzictwa UNESCO. I zgodnie z dokumentami przyznającymi status Pomnika Historii i status miejsca Światowego Dziedzictwa, zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym i ustawą o ochronie zabytków, prowadzi aktywną ochronę dziedzictwa na swoim terytorium. Zespół urbanistyczny w Zamościu został objęty ochroną już w 1936 roku. Wpis do rejestru zabytków został wznowiony w 1966 roku, obejmując swym zasięgiem miasto renesansowe oraz obwód fortyfikacji rozbudowywany od XVII do XIX wieku. Większość obiektów posiada również indywidualny wpis do rejestru zabytków. Ustawą nadrzędną w zarządzaniu światowym dziedzictwem jest ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, która nakłada na właścicieli (opiekunów zabytków) obowiązek finansowania prac konserwatorskich, restauratorskich i robót budowlanych przy zabytku. Ustawa mówi również, że sprawowanie opieki nad zabytkami, w tym finansowanie prac konserwatorskich, restauratorskich i robót budowlanych przy zabytku, do którego tytuł prawny posiada jednostka samorządu terytorialnego, jest zadaniem własnym tej jednostki. Reguluje w ten sposób działania na obiektach zabytkowych, w tym przyznawanie dotacji, jednakowo traktując każdy zabytek na terenie kraju. Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami nie zawiera odrębnych regulacji prawnych dotyczących dóbr kultury wpisanych na Listę światowego dziedzictwa UNESCO.
