references
D Z I E D Z I C T W O K U LT U R O W E W P O L I T Y C E R O Z W O J U W O J E W Ó D Z T WA
149
możliwości wpływu mogą utrudniać koordynację polityki publicznej realizowanej na danym terenie w obszarze dziedzictwa kulturowego. W związku z tym istotne staje się wypracowywanie narzędzi dobrowolnej i efektywnej współpracy między wszystkimi organami władzy publicznej.
Projektowanie rozwoju
Naczelnym dokumentem kierunkującym rozwój państwa jest Strategia Rozwoju Kraju 2020 oraz związana z nią Średniookresowa Strategia Rozwoju Kraju, która determinuje działania całej sfery publicznej i wytycza priorytety rozwojowe dla Polski. Ze względu na wielość instytucji tworzących sferę publiczną, szeroki wachlarz przypisanych im zadań, ale także różne obszary funkcjonowania kraju, konieczne staje się utworzenie struktury dokumentów strategicznych, w której odzwierciedlone zostaną zależności między tymi dokumentami oraz hierarchia ich ważności. Bardzo podstawowy szkielet takiej struktury narzuca ustawa o prowadzeniu polityki rozwoju3. We wspomnianym zestawie istotnych dokumentów powinny znaleźć swoje miejsce strategie rozwoju województw wynikające ze Strategii Rozwoju Kraju oraz sektorowe dokumenty wojewódzkie, które z kolei powstawałyby w powiązaniu ze swoimi odpowiednikami na poziomie państwowym. Brak przejrzystej struktury może spowodować, iż wysiłki całej sfery publicznej nie stworzą efektu synergii. Wydaje się, iż podobny tok rozumowania przyświecał Ministerstwu Rozwoju Regionalnego, które w roku 2009 zdecydowało się na uporządkowanie obowiązujących w kraju dokumentów strategicznych. W wyniku tych działań z 49 dokumentów o takim charakterze wyodrębnionych zostało 9 najważniejszych strategii sektorowych, podporządkowanych Strategii Rozwoju Kraju 2020. Wśród nich znalazła się Strategia Rozwoju Kapitału Społecznego.
3
Ustawa z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju
(Dz.U. 2006, Nr 227, poz. 1658, z późn. zm.).
