references
188 O B E C N A
SYTUACJA PRAWNA W ZAKRESIE OCHRONY I ZARZĄDZANIA...
Wdrażanie Konwencji we wszystkich krajach, które ją ratyfikują, przebiega wedle odmiennych wzorów. Nie ulega wątpliwości, że sama Konwencja oraz Dyrektywy operacyjne21 nakładają na Państwa pewne ograniczenia i wymagania, pozostawiając jednak dużą swobodę w zakresie osiągania celów Konwencji, którymi są: a) ochrona niematerialnego dziedzictwa kulturowego22 (podstawowe zadanie Konwencji); b) zapewnienie poszanowania niematerialnego dziedzictwa kulturowego wspólnot, grup i jednostek; c) wzrost, na poziomie lokalnym, krajowym i międzynarodowym, świadomości znaczenia niematerialnego dziedzictwa kulturowego oraz zapewnienie, aby dziedzictwo to było wzajemnie doceniane; d) zapewnienie międzynarodowej współpracy i pomocy. Zgodnie z podstawowym założeniem Konwencji, cele te są możliwe do realizacji wyłącznie w ścisłej współpracy z zainteresowanymi grupami – depozytariuszami niematerialnego dziedzictwa kulturowego, do czego bezpośrednio zobowiązuje Konwencja w artykule 15: „W ramach działań z zakresu ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego każde Państwo Strona dąży do zapewnienia jak najszerszego udziału wspólnot, grup oraz, gdy to właściwe, jednostek, które
21
Operational Directives for the implementation of the Convention for the
Safeguarding of the Intangible Heritage (http://www.unesco.org/culture/ich/index. php?lg=en&pg=00026).
22
Zgodnie z Konwencją z 2003 roku, „ochrona” oznacza środki mające na celu
zapewnienie przetrwania niematerialnego dziedzictwa kulturowego, w tym jego identyfikację, dokumentację, badanie, zachowanie, zabezpieczenie, promowanie, wzmacnianie i przekazywanie, w szczególności poprzez edukację formalną i nieformalną, jak również rewitalizację różnych aspektów tego dziedzictwa. Ponadto w art. 2 ust. 3 Konwencji stwierdza się, że „ochrona” oznacza wszelkie środki, których celem jest zapewnienie żywotności niematerialnego dziedzictwa kulturowego, włączając w to: identyfikację, dokumentację, prace badawcze, zachowanie, zabezpieczanie, promocję, uwydatnianie, przekazywanie, szczególnie poprzez formalną i nieformalną edukację, jak również rewitalizację rozmaitych aspektów takiego dziedzictwa.
