references
192 O B E C N A
SYTUACJA PRAWNA W ZAKRESIE OCHRONY I ZARZĄDZANIA...
d) wykorzystywanie lub tworzenie laboratoriów służących badaniu wszelkich problemów naukowych związanych z ochroną dziedzictwa kulturalnego i naturalnego; e) czuwanie, aby właściciele i posiadacze wykonywali niezbędne naprawy i zapewniali utrzymanie nieruchomości w jak najlepszym stanie estetycznym i technicznym29. Zalecenie z 1972 roku przewiduje, że realizacja działań ochronnych powinna być podzielona między władze centralne (federalne) i regionalne (lokalne) w sposób dostosowany do sytuacji w danym państwie poprzez znalezienie rozsądnej równowagi. Zalecane działania ochronne obejmują również działania naukowe i techniczne, które powinny poprzedzać i towarzyszyć każdemu koniecznemu działaniu, a także prowadzić do wypracowania nowych efektywnych metod wzmacniania ochrony (głównie dla obiektów zagrożonych z powodu nadzwyczajnych niebezpieczeństw). Za niezbędne uznano również wprowadzenie określonych działań administracyjnych, obejmujących przede wszystkim szczegółową inwentaryzację, której wyniki powinny być uwzględniane w odpowiednich krótkoterminowych i długoterminowych planach ochronnych. W zakresie ochrony zespołów budynków o znaczeniu historycznym i artystycznym powinny one przewidywać utworzenie otaczającego je pasa ochronnego, ustanowienie zasad użytkowania gruntów oraz wskazanie indywidualnych budynków objętych ochroną oraz warunki ich zachowania w należytym stanie. Działania te powinny być częścią ogólnej polityki planowania przestrzennego na obszarach miejskich i wiejskich. Ponadto, w ramach działań ochronnych, powinna być uwzględniana funkcja historyczna budynków oraz przyszłe związki między odrestaurowanym obszarem a rozwijającą się przestrzenią miejską. Ważną rolę pełni opinia władz i społeczności lokalnej, gdyż wszelkie działania ochronne dotyczące danego zespołu obiektów powinny, z założenia, odpowiadać społecznym i kulturowym potrzebom danej społeczności. Zalecenie z 1972 roku przewiduje również, że wszystkie prace
29
Zob. W. Sieroszewski, Ochrona dóbr kultury..., s. 139.
