references
194 O B E C N A
SYTUACJA PRAWNA W ZAKRESIE OCHRONY I ZARZĄDZANIA...
obiektów o wartości archeologicznej, historycznej czy artystycznej. Sankcjonowane powinny być również inne działania zagrażające ochronie, konserwacji i prezentacji chronionego obiektu, który powinien być przywrócony do stanu pierwotnego, zgodnie ze standardami naukowymi i technicznymi. Ponadto, zgodnie z Zaleceniem, system ochronny powinien być zabezpieczony od strony finansowej. Zarówno władze centralne, jak i terenowe powinny, proporcjonalnie do znaczenia chronionych obiektów, pokrywać koszty ich utrzymania we właściwym stanie, konserwacji i prezentowania, o ile stanowią one ich własność. W pozostałych przypadkach partycypować w tego rodzaju pracach powinni właściciele zabytków publicznych lub prywatnych, którzy są zobowiązani do pokrycia wszelkich wydatków w takim stopniu, w jakim to jest możliwe. System finansowania powinien obejmować ulgi podatkowe (zarówno związane z wydatkami na określone prace, jak i przysługujące darczyńcom na rzecz nabywania, restauracji lub utrzymania określonych składników dziedzictwa), dotacje, kredyty (przy jednoczesnym wprowadzeniu odpowiednich przepisów zapobiegających wzrostowi cen, wynikającemu ze spekulacji nieruchomościami) lub pożyczki na dogodnych warunkach (utworzenie funduszy pożyczkowych wspierane przez publiczne i prywatne instytucje kredytowe), które umożliwiłyby prywatnym właścicielom dokonanie określonych prac. Ich przyznanie zależałoby od stopnia przestrzegania warunków ustanowionych dla dobra ogółu (np. umożliwienia dostępu do tych obiektów). Zalecenie z 1972 roku dopuszcza również możliwość przyznania odszkodowań właścicielom chronionych terenów z racji strat wynikających z realizacji programów ochronnych, a także możliwość wprowadzenia czasowych dopłat dla najuboższych mieszkańców chronionych obiektów, w związku z koniecznością wyprowadzenia się z odrestaurowanych budynków z powodu wzrostu czynszów. Aktywność Państwa powinna również obejmować działania edukacyjne, a ich realizacja powinna być powierzona uczelniom wyższym oraz innym instytucjom edukacyjnym. Środkiem realizacji tych zadań są również kampanie edukacyjne, mające na celu wzbudzenie zainteresowania problematyką ochrony dziedzictwa kulturowego