references
W YS TĄ P I E N I A W PA N E LU D YS K U S Y J N Y M
209
ustawy – ustawy konstytucyjnej – która pełniłaby nadrzędną rolę w stosunku do innych ustaw). Kodeks korzysta z pewnego rodzaju autorytetu i trudniej go zmienić, a przecież jednym z głównych problemów polskiego ustawodawstwa jest nawet nie fatalna technika legislacyjna, na którą Państwo wielokrotnie zwracali uwagę, ale brak stabilizacji prawa i zapewniam, że w procesie inwestycyjno-budowlanym jest jeszcze gorzej. W sferze planowania przestrzennego czy w zakresie podejmowania i realizacji robót budowlanych sytuacja osiągnęła stan krytyczny. Gdyby nie technika komputerowa, to właściwie nie można byłoby ustalić stanu prawnego na określony dzień. Mając zatem na uwadze zmiany prawa, trzeba mieć także na uwadze i to, że potrzebna jest jego stabilizacja. Nawet prawo gorsze, ale stabilne, obrosłe orzecznictwem, wyjaśnieniami co do sposobu stosowania, jest lepsze, niż ciągłe jego zmiany. Reasumując, jeśli szlibyśmy w kierunku nowych regulacji, to, w moim przekonaniu, powinny to być regulacje kompleksowe, regulacje, które byłyby stabilne. Jednak nie ta kwestia przesądza o istocie rzeczy. Myślę, że dużo istotniejsza jest odpowiedź na drugie pytanie – czy potrzebne są nowe narzędzia prawne i czy w ogóle jesteśmy w stanie takie znaleźć przy osiąganiu określonych celów w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego? Wydaje się, że tak. Chciałbym zaproponować trzy grupy takich narzędzi. Do niektórych z nich nawiązywali Państwo w dyskusji. Pierwszy obszar poszukiwania nowych narzędzi prawnych to obszar planowania przestrzennego. Rzeczywiście w tym zakresie istnieją rezerwy. Wydaje się, że takim instrumentem prawnym, który w Polsce jest niewykorzystywany są regulacje dotyczące planów obszarów funkcjonalnych. Kiedyś były takie plany, ale od nich odeszliśmy. Dość powszechnie funkcjonują one w Europie zachodniej. We Francji pozwolenie na budowę nie jest wydawane na podstawie odpowiednika naszego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, bo rola tego planu jest mniejsza niż u nas. Pozwolenie na budowę wydaje się na podstawie planów funkcjonalnych – planu ochrony zabytków (formułowanego na szczeblu gminnym), planu ochrony krajobrazu i innych tego typu aktów planistycznych. Wydaje się, że to jest droga do osiągnięcia zamierzonego celu. Dzisiaj brak planów
