references
264 A N E K S
1
dzania miejscami wpisanymi na Listę światowego dziedzictwa. Należy przede wszystkim wskazać na: 1. Brak podstaw prawnych do wydzielenia obszaru/dobra światowego dziedzictwa i wprowadzenia dodatkowych regulacji. Niedoregulowanie „pomników historii” w wypadkach gdy obiekt/obszar wpisany na Listę został objęty tą formą ochrony59. W pozostałych wypadkach zwraca uwagę niezgodność granic wpisu na Listę, z obszarem objętym ochroną na podstawie decyzji o wpisie do rejestru zabytków60. Co więcej, wydaje się, że wprowadzenie odniesienia do miejsc światowego dziedzictwa w przepisach dotyczących pomników historii stanowi próbę regulowania ich ochrony „wstecz”61. 2. Brak podstaw prawnych dla wprowadzania stref buforowych. 3. Brak instrumentów prawnych dla zarządzania miejscami, które zostały wpisane na Listę światowego dziedzictwa. Obowiązujące przepisy nie dają podstawy przyznania planom zarządzania właściwej rangi, a tym samym – skutków prawnych62.
z punktu widzenia realizacji konstytucyjnych wolności i praw człowieka i obywatela muszą być uregulowane bezpośrednio w ustawie i nie mogą być przekazywane do uregulowania w drodze rozporządzeń (zob. wyrok TK z 5 grudnia 2007 r., sygn. K 36/06, OTK ZU nr 11/A/2007, poz. 154). W związku z tym ustawodawca może przekazać do unormowania w drodze rozporządzenia wyłącznie sprawy niemające istotnego znaczenia ani z punktu widzenia realizacji tych praw, ani z punktu widzenia założeń ustawy udzielającej upoważnień do wydania rozporządzenia, przy czym samo upoważnienie musi spełniać wszystkie wymogi określone w art. 92 ust. 1 Konstytucji. W związku z tym wszelkie przepisy ograniczające prawa i wolności konstytucyjne jednostki znaleźć muszą się w ustawie. Rozporządzenia muszą być przy tym wydawane zgodnie ze wspomnianymi wytycznymi dotyczącymi treści rozporządzenia, a więc wskazówkami wyznaczającymi treść rozporządzenia lub sposób ukształtowania jego treści. W wytycznych można wskazać w szczególności: rozstrzygnięcia, których nie wolno przewidzieć w rozporządzeniu; granice, w jakich muszą zmieścić się rozstrzygnięcia rozporządzenia; wymagania, jakim mają odpowiadać rozwiązania przyjęte w rozporządzeniu; cele, jakie mają zostać osiągnięte przez rozporządzenie; okoliczności, jakie należy uwzględnić, tworząc rozporządzenie. Z całą mocą należy podkreślić, że rozwiązaniem problemu miejsc Światowego Dziedzictwa nie jest przyznanie pomnikom historii dodatkowych skutków prawnych. W wypadku wielu wpisów granice wpisu na Listę światowego dziedzictwa nie pokrywają się z obszarami wpisanymi do rejestru zabytków (np. w przypadku Krakowa są szersze). W wielu wypadkach obecne nieprawidłowości związane były z działaniem przepisu ustawy o ochronie dóbr kultury, zgodnie z którym obiekty, których zabytkowy charakter był „oczywisty” nie wymagały wpisu do rejestru zabytków. Brak instrumentów prawnych pozwalających na realizację postanowień zawartych w planach zarządzania.
59
60
61
62
