references
ZALECENIA DOTYCZĄCE WDROŻENIA PRAWODAWSTWA UNESCO...
265
4. Brak umocowania prawnego dla prowadzenia monitoringu miejsc światowego dziedzictwa. Brak udziału społeczeństwa w zarządzaniu miejscami światowego dziedzictwa. 5. Plany zarządzania i same kandydatury przygotowywane są bez odpowiednich konsultacji społecznych, co sprawia, że wpisy na Listę Światowego Dziedzictwa nie angażują w wystarczającym stopniu społeczności lokalnych. 6. Brak odpowiedniej spójności między przepisami ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami a przepisami z innych ustaw, np. o ochronie przyrody. W szczególności nie zostały wprowadzone niezbędne reguły kolizyjne, które pozwoliłyby rozstrzygnąć konflikty, jakie powstają w związku ze współistnieniem na jednym obszarze form ochrony przyrody oraz form ochrony zabytków63. 7. Miejsca światowego dziedzictwa zostały pozbawione jakiegokolwiek dodatkowego wsparcia finansowego ze strony państwa, co negatywnie oddziałuje na jakość zarządzania na wpisanym obszarze64. *** Oprócz uwag ogólnych, jakie można i należy formułować pod adresem ustawodawcy dotyczących wdrożenia Konwencji z 1972 r. dostrzec można problemy prawne poszczególnych miejsc światowego dziedzictwa w Polsce. Sformułowanie precyzyjnych wytycznych związanych z „planem naprawczym” wymagałoby wcześniejszego przeprowadzenia szczegółowej analizy indywidualnie dla każdego z nich. Dopiero pełna wiedza na temat granic ochrony prawnej oraz uwarunkowań tej ochrony pozwoli na przygotowanie stosownych zaleceń. Wówczas możliwe będzie również rozstrzygnięcie, jakie działania są możliwe do podjęcia w obowiązującym stanie prawnym. Nie ulega jednak wątpliwości, że wdrożenie Konwencji wymaga, aby Państwo Strona Konwencji posiadało skuteczny system ochrony zabytków. Tymczasem podstawowym problemem polskich przepisów jest fakt, że nie tworzą one systemu, dlatego regulacja ta wymaga gruntownej przebudowy. Pożądane
63 64
Np. problemy występujące w Parku Mużakowskim. Wyjątkiem jest Kraków, gdzie prace przy zabytkach finansowane są z funduszy Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa, a więc finansowane są z budżetu państwa (a dokładniej Prezydenta RP).
