references
276 A N E K S
1
wpis na podstawie decyzji administracyjnej, jako rozstrzygnięcie władcze, wydawane w trybie Kodeksu postępowania administracyjnego), nie może mieć on zastosowania do ewidencjonowania elementów niematerialnego dziedzictwa (np. poprzez dodanie dodatkowej księgi). To sprawia, że tworzona krajowa lista elementów niematerialnego dziedzictwa może mieć wyłącznie charakter działalności faktycznej administracji. Lista nie będzie stanowić całościowego inwentarza istniejących elementów NDZK na terenie Polski, mając przede wszystkim walor edukacyjny i informacyjny, oraz będąc realizacją konwencyjnego wymogu objęcia elementu zgłaszanego na listy międzynarodowe formą ochrony w krajowym rejestrze (liście, inwentarzu). Lista powinna stanowić element szerszego systemu oraz wspierać pozostałe działania ochronne, służąc identyfikacji, dokumentacji, zachowaniu, prowadzeniu prac badawczych oraz wsparcia żywotności elementów niematerialnego dziedzictwa. Ochrona niematerialnego dziedzictw powinna być ponadto uwzględniona w działalności muzeów. Przypomnieć należy, że w art. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach ustawodawca przyjął: „Muzeum jest jednostką organizacyjną nienastawioną na osiąganie zysku, której celem jest gromadzenie i trwała ochrona dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, informowanie o wartościach i treściach gromadzonych zbiorów, upowszechnianie podstawowych wartości historii, nauki i kultury polskiej oraz światowej, kształtowanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwianie korzystania ze zgromadzonych zbiorów”. Rola muzeów w ochronie niematerialnego dziedzictwa była wielokrotnie podkreślana przez ICOM (International Council of Museums), w tym w 2004 r. podczas Konferencji Generalnej w Seulu, której tematem przewodnim było: Museums and Intangible Heritage81. Dokonana redefinicja pojęć i zakresów zastosowania obowiązujących ustaw m.in. z zakresu ochrony zabytków, muzeów, działalności jednostek samorządu terytorialnego, pozwoliła na podjęcie kroków w celu wdrożenia
z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.): „nieruchomość lub rzecz ruchoma, ich części lub zespoły, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową”. Wcześniej w październiku 2002 odbyła się Konferencja ICOM w Szanghaju: Museums, intangible heritage and globalisation was developed, following the workshop on museums and intangible heritage (7th Regional Assembly of ICOM Asia-Pacific Regional Alliance).
81
