references
28 O B E C N A
SYTUACJA PRAWNA W ZAKRESIE OCHRONY I ZARZĄDZANIA...
fundament tworzenia społeczeństwa obywatelskiego. Wymaga to m.in. właściwej współpracy ze światem mediów. 4. Wspieranie przez państwo aktywnej partycypacji społeczeństwa obywatelskiego w procesie ochrony zabytków i opieki nad nimi, a zwłaszcza właściwe wykorzystanie potencjału organizacji pozarządowych. Wzrastającej aktywności i partycypacji społeczeństwa w procesach ochrony i opieki nad zabytkami nie towarzyszy skuteczna polityka państwa dla wzmacniania tego kapitału społecznego. Liczne organizacje pozarządowe aktywnie działające w „obszarze dziedzictwa” nie uzyskują właściwego wsparcia ze strony państwa. Wynika to m.in. z ciągle anachronicznego traktowania w Polsce problematyki sektora pożytku publicznego. 5. Tworzenie mechanizmów dla wykorzystania synergii we współpracy samorządów gminnych, organizacji pozarządowych i sektora prywatnego dla efektywnego zarządzania dziedzictwem na poziomie lokalnym. Może to być zarówno ważne narzędzie rozwoju lokalnego, jak i instrument decentralizacji państwa. 6. Wykorzystanie dziedzictwa kulturowego jako zasobu dla zrównoważonego rozwoju regionalnego i ochrony krajobrazu kulturowego. Obszary wymagające w tej kwestii skoordynowanej polityki na poziomie regionalnym to m.in.: – środowisko; – rozwój społeczny; – kultura; – edukacja; – turystyka i rozwój gospodarczy; – planowanie przestrzenne. 7. Rozwijanie badań i edukacji wyższej w zakresie nauki o skutecznym zarządzaniu zasobami dziedzictwa (heritage planning/heritage management). Nowego typu edukacja na rzecz dziedzictwa jest zadaniem działającej od roku 2001 przy Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie Akademii Dziedzictwa. Międzynarodowe Centrum Kultury prowadzi z jednej strony trójsemestralny program studiów podyplomowych (wspólnie z Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie) w zakresie zarządzania dziedzictwem, adresowany do młodej kadry konserwatorskiej,
