references
288 A N E K S
1
dzeń sanitarnych, powinny być dokonywane tylko w zakresie, w jakim są one niezbędne dla wygody ich mieszkańców i pod warunkiem, że nie doprowadzi to do drastycznej zmiany rzeczywistego charakteru dawnych wnętrz. Kolejnym rodzajem działań ochronnych przewidzianych przez Zalecenie z 1972 r. powinny być działania o charakterze prawnym. Zaleca się stworzenie rozwiązań prawnych, które wdrażałyby wskazane standardy ochrony, wprowadzając przy tym mechanizmy ochrony indywidualnej i zbiorowej oraz uniezależniając realizację działań ochronnych od zmian własnościowych danego terenu. Wskazuje się przy tym, że bez zgody wyspecjalizowanych organów administracji nie powinno się wznosić żadnych nowych budynków, dokonywać rozbiórki, przekształceń, modyfikacji, jeśli może mieć to wpływ na wygląd chronionego obiektu. Rozwiązania dotyczące konserwacji dziedzictwa kulturowego i naturalnego powinny być uwzględniane przy tworzeniu regulacji dotyczących rozwoju przemysłu lub robót publicznych i prywatnych. Zalecenie z 1972 r. postuluje także możliwość udziału władz publicznych w finansowaniu określonych prac konserwatorskich, a w określonych wypadkach również wywłaszczenia budynku, jeśli wymaga tego zachowanie dziedzictwa kulturowego. Zalecenie z 1972 r. przewiduje ponadto, że wskazane jest wprowadzenie odpowiednich przepisów kontrolujących umieszczanie na chronionych obiektach plakatów, neonów i innych znaków reklamowych i handlowych, a także wznoszenie słupów wysokiego napięcia, układanie kabli telefonicznych i energetycznych, montowanie anten telewizyjnych. Powinny one również regulować ruch pojazdów i miejsc ich postoju, ustawianie drogowych tablic informacyjnych oraz innych urządzeń związanych z ruchem ulicznym. Zalecenie z 1972 r. przewiduje, że, w zakresie wyznaczonym przez normy ustrojowe danego państwa, sankcje administracyjne i karne powinny obejmować w szczególności umyślne niszczenie, okaleczanie lub oszpecanie chronionych obiektów, zespołów budynków lub stanowisk, jak również wszelkich obiektów o wartości archeologicznej, historycznej lub artystycznej. Sankcjonowane powinny być również inne działania zagrażające ochronie, konserwacji i prezentacji chronionego obiektu, który powinien być przywrócony do stanu pierwotnego, zgodnie z normami naukowymi i technicznymi. Zgodnie z Zaleceniem z 1972 r. system ochronny powinien być ponadto zabezpieczony od strony finansowej. Zarówno władze centralne, jak i terenowe powinny, proporcjonalnie do znaczenia chronionych obiektów, pokry-
