references
ZALECENIA DOTYCZĄCE WDROŻENIA PRAWODAWSTWA UNESCO...
297
organizacji i sposobu ochrony zabytków na wypadek konfliktu zbrojnego i sytuacji kryzysowych, a istniejące problemy związane są raczej z procesem stosowania prawa. Jest to związane przede wszystkim z ustrojem administracji publicznej, który nie zapewnił właściwej kontroli i nadzoru nad wykonywaniem powierzonych zadań. To sprawia, że nie można mówić o właściwym wdrożeniu postanowień poszczególnych Konwencji UNESCO, gdy powołana do tego administracja nie wykonuje tych zadań, bądź robi to w sposób nieskuteczny. Trzeba więc w tym miejscu stwierdzić, powołując się na wytyczne wypływające z wcześniej powołanych Zaleceń UNESCO, że niezbędna jest reforma ustroju administracji konserwatorskiej, a w szczególności przyznanie Generalnemu Konserwatorowi Zabytków środków nadzoru nad wykonywaniem zadań z zakresu ochrony dziedzictwa kulturowego89. Należy przypomnieć, że organem właściwym w sprawach dotyczących omówionych Konwencji UNESCO jest Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, którego zadania realizuje Generalny Konserwator Zabytków 90 . Dopiero sprawna, skuteczna administracja będzie mogła zagwarantować właściwe wykonywane zadań związanych z realizacja obowiązków nałożonych przez Konwencje i Zalecenia (Rekomendacje) UNESCO.
89
90
W obecnym stanie prawnym Generalny Konserwator Zabytków został powołany do organizowania i prowadzenia kontroli w zakresie przestrzegania oraz stosowania przepisów dotyczących ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (choć powinien być on powołany raczej do nadzoru, a nie kontroli) oraz sprawowania nadzoru nad działalnością wojewódzkich konserwatorów zabytków. Jednocześnie nie zostały mu powierzone żadne środki nadzoru, pozbawiając go tym samym możliwości ingerencji w działalność służb konserwatorskich, a w konsekwencji czyniąc powierzoną mu funkcję nadzoru iluzoryczną. Mając na względzie wskazane dotychczas problemy związane z należytym stosowaniem przepisów z zakresu ochrony zabytków, należy rozważyć zmianę w art. 90 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, poprzez powierzenie mu funkcji nadzoru, a nie jedynie kontroli oraz uzupełnienie wskazanych przepisów o regulację dot. środków nadzoru. W szczególności w zakresie nadzoru nad stosowaniem Rozporządzenia Ministra Kultury z dnia 25 sierpnia 2004 r. w sprawie organizacji i sposobu ochrony zabytków na wypadek konfliktu zbrojnego i sytuacji kryzysowych oraz stosowanie przepisów z zakresu ochrony zabytków w odniesieniu do obszarów i obiektów uznanych za pomnik historii. Środki nadzoru dzielimy na te o charakterze osobowym (np. odwołanie kogoś ze sprawowanej funkcji) oraz rzeczowym (np. wydanie nakazu określonego zachowania się).