references
34
OBECNA SYTUACJA PRAWNA W ZAKRESIE OCHRONY I ZARZĄDZANIA...
Odpowiedzi pochodzące z 18 krajów były różne, ale najczęściej powtarzała się opinia, że była to zasada ścisłego powiązania planowania gospodarczego, społecznego i przestrzennego z praktyką ochrony zespołów zabytkowych. Zwracano uwagę na definicję zespołu zabytkowego, uwydatniającą aspekt społeczny oraz zalecenia o charakterze ekonomicznym i bodźcach finansowych. Dla podkreślenia wagi ścisłej współpracy konserwatorów z urbanistami na konferencję w Krakowie w październiku w 1980 roku zaprosiłem prezydium Międzynarodowego Stowarzyszenia Urbanistów (ISOCARP). W rezolucji końcowej konferencji, w której uczestniczyli przedstawiciele 36 krajów, podkreślono wagę wspólnego działania urbanistów i konserwatorów5. Warto zauważyć, że Rekomendacja warszawska doprowadziła do znacznie szerszego ujęcia problematyki miejskiej w pracach Komitetu Światowego Dziedzictwa, gdyż Konwencja z 1972 roku, a przedtem Karta Wenecka problemy miast traktowały w sposób ogólnikowy. Stało się to tematem mojej interpelacji na forum Komitetu Światowego Dziedzictwa. Podobnie też zwróciłem uwagę na konieczność uwzględnienia zwykle traktowanych marginalnie zabytków techniki. Dla udokumentowania zasadności tego postulatu na Listę światowego dziedzictwa zapoczątkowaną w 1978 r. zaproponowałem Kopalnię Soli w Wieliczce, do czego udało się skutecznie doprowadzić. Później wielokrotnie podkreślano na forum UNESCO, że Polska stała się liderem w uznawaniu wartości dziedzictwa przemysłowego. Mówiłem o tym na konferencji właśnie w Wieliczce ponad rok temu6. Sprawa dziedzictwa przemysłowego stała się dla mnie szczególnie ważna po podjęciu w 2000 roku pracy na Politechnice Łódzkiej. Włączyłem się wówczas do badań nad uznawanym za jeden z najwartościowszych elementów przemysłowej Łodzi związanym z zespołem Księżego Młyna. Celem naszego opracowania było wskazanie na potrzebę całościowego ujęcia tego obszaru w miejscowym planie zagospodarowania
5
La sauvegarde des ensembles historiques dans le monde – symposium,
Cracow, October 1980. Polski Komitet Narodowy ICOMOS, Warszawa 1982.
6
Biuletyn Informacyjny PKN ICOMOS, nr 4/2012.
