references
ZALECENIE UNESCO W SPRAWIE HISTORYCZNEGO KRAJOBRAZU MIEJSKIEGO...
341
Ochrona dziedzictwa miejskiego Ochrona dziedzictwa miejskiego nie ogranicza się do ochrony pojedynczych budynków. Traktuje ona architekturę jako jeden z elementów całości, co sprawia, iż jest dyscypliną złożoną, zajmującą się wieloma aspektami. Z definicji ochrona dziedzictwa miejskiego zajmuje centralne miejsce w zagospodarowaniu przestrzennym. Zabudowa Zabudowa obejmuje, w przeciwieństwie do zasobów przyrodniczych, te zasoby i infrastrukturę, które mają wspomagać działalność człowieka, takie jak budynki, drogi, tereny zielone i różnego rodzaju urządzenia. Podejście krajobrazowe (według IUCN i WWF) Podejście krajobrazowe określa ramy dla działań związanych z podejmowaniem decyzji dotyczących ochrony w skali krajobrazu. Pomaga w dochodzeniu do decyzji dotyczących celowości poszczególnych realizacji (budowy nowej drogi, nasadzeń itp.) i ułatwia planowanie, negocjacje i ostateczne wdrożenie, biorąc pod uwagę cały krajobraz. Historyczny krajobraz miejski Zob. definicja w par. 9 Kontekst (na podstawie Deklaracji z Xi’an, ICOMOS) Za kontekst dla budowli, miejsca czy dzielnicy zabytkowej uważa się bezpośrednie i dalsze otoczenie, które jest związane z ich znaczeniem i wyjątkowością bądź nadaje im to znaczenie i wyjątkowe wartości. Znaczenie kulturowe (na podstawie Karty z Burra, ICOMOS, Australia) Przez znaczenie kulturowe rozumie się wartości estetyczne, historyczne, naukowe, społeczne lub duchowe istotne dla poprzednich, obecnych lub przyszłych pokoleń. Znaczenie kulturowe jest zawarte w samym miejscu, jego materii, kontekście, sposobie wykorzystywania, konotacjach i wymowie, zapisach oraz związanych z nim innych miejscach i obiektach. Miejsca i dobra zabytkowe mogą nieść ze sobą cały szereg wartości dla poszczególnych osób lub grup.
