references
I S T O TA D Z I E D Z I C T W A N I E M AT E R I A L N E G O W R O Z U M I E N I U K O N W E N C J I U N E S C O . . .
71
przekazywane z pokolenia na pokolenie – to ni mniej, ni więcej, tylko niematerialne dziedzictwo kulturowe. Dziedzictwo to pozostaje realnością, czymś, co istnieje naprawdę, chociaż – jak wszystko, co niematerialne – bezcielesną. Niczym owo insubstantial pageant, bezcielesne widowisko24, o którym mówi Prospero:
These our actors, As I foretold you, were all spirits, and Are melted into air, into thin air; And, like the baseless fabric of this vision, The cloud-capp’d towers, the gorgeous palaces, The solemn temples, the great globe itself, Yea, all which it inherit, shall dissolve, And, like this insubstantial pageant faded, Leave not a rack behind. We are such stuff As dreams are made on, and our little life Is rounded with a sleep. (William Shakespeare: The Tempest, Act 4, scene 1, 148-158)
Aktorzy Byli duchami, zgodnie z zapowiedzią, I rozpłynęli się w zwiewnym powietrzu. A jak ulotna materia tych wizji, Jak nasze bezcielesne widowisko, Tak i pałace świetne, wieże w chmurach, Wzniosłe świątynie, ba, cały ten glob Ze wszystkim, co ma na swojej powierzchni, Kiedyś rozwieje się, nie zostawiając Strzępu mgły nawet. (Burza, przeł. Stanisław Barańczak)
24
Wyraz pageant, który pojawił się w języku angielskim w XIV wieku
i pierwotnie oznaczał widowisko misteryjne, z czasem rozszerzył swoje znaczenie na wszelkie widowiska kulturowe, nawet na konkursy piękności, takie jak International Pageant of Pulchritude (później przekształcone w Miss Universe).
