W 1980 roku Konferencja Generalna na 21. sesji przyjęła Zalecenie w sprawie statusu artysty.
Zalecenie (Rekomendacja) to niewiążący prawnie instrument międzynarodowy, który zawiera wskazówki dla państw członkowskich UNESCO i zaleca uwzględnienie ich w krajowym ustawodawstwie. W przypadku Zalecenia w sprawie statusu artysty, wskazówki dotyczą polityki kulturalnej i socjalnej, której przedmiotem są twórcy i pracownicy sektora kultury. Wyodrębnienie artystów jako specyficznej grupy społecznej uzasadnia z jednej strony wpływ ich działalności zawodowej na rozwój kultury i sferę życia publicznego, a z drugiej – potrzeba zapewnienia im odpowiednich warunków wykonywania zawodu. Zalecenie odwołuje się do Międzynarodowego Paktu Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych NZ oraz do Deklaracji UNESCO dot. Zasad Międzynarodowej Współpracy Kulturalnej.
Po wejściu w życie Konwencji UNESCO w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego Zalecenie stało się przedmiotem zainteresowania jako dokument mówiący o kwestiach istotnych z punktu widzenia wdrażania Konwencji. Analizy potwierdziły, że mimo upływu lat tekst Zalecenia nie wymaga uaktualnienia.
UNESCO zapewnia płaszczyznę wymiany informacji na temat sytuacji twórców i artystów wykonawców w poszczególnych krajach i publikuje wyniki prowadzonych prac porównawczych na stronie internetowej.