308 d o K U M e N t Y UNesco I. Wprowadzenie „Mapa drogowa dla edukacji artystycznej” ustanowiona w wyniku debaty w czasie Światowej Konferencji na temat Edukacji Artystycznej, która odbyła się w Lizbonie, w Portugalii w dniach 6–9 marca 2006 roku, ma na celu ukazanie znaczenia edukacji artystycznej w obliczu potrzeby rozwijania kreatywności i podnoszenia poziomu świadomości kulturowej w XXI wieku, a także przedstawienie strategii niezbędnych we wprowadzaniu i promowaniu edukacji artystycznej w programach nauczania. „Mapa drogowa” ma kształtować powszechne rozumienie znaczenia edukacji artystycznej i jej podstawowej roli w poprawie jakości kształcenia. Definiuje pojęcia i przedstawia przykłady dobrych praktyk w zakresie edukacji artystycznej. W praktyce powinna funkcjonować jako ewoluujący dokument referencyjny określający środki i konkretne zmiany w zakresie wprowadzania lub promowania edukacji artystycznej – w ramach struktur edukacyjnych (formalnych i nieformalnych) i przygotowania gruntu dla przyszłych decyzji oraz działań w tym zakresie. „Mapa drogowa” ma w związku z tym przekazywać pewną wizję i tworzyć podstawę konsensusu w sprawie znaczenia edukacji artystycznej dla kształtowania społeczeństwa kreatywnego i wrażliwego na odmienność kulturową, ma zachęcać do refleksji i do działania pod znakiem współpracy, a wreszcie do wspierania kapitału ludzkiego środkami finansowymi, nieodzownego przy włączaniu edukacji artystycznej do systemów edukacyjnych i wprowadzania jej do szkół. Kwestia celów edukacji artystycznej jest dyskusyjna i rodzi szereg pytań, takich jak np. „Czy edukacja artystyczna powinna być realizowana na zasadzie odrębnego przedmiotu czy też należy ją uważać za dziedzinę, z której warto czerpać przy nauczaniu innych przedmiotów?”, „Czy należy uczyć sztuki jako autonomicznej dyscypliny czy jako całościowej wiedzy, kompetencji i wartości, które może przekazywać (a może jednocześnie i tak, i tak)?”, „Czy edukacja artystyczna powinna być zarezerwowana dla najbardziej uzdolnionych uczniów czy ma być dostępna dla wszystkich?”. Odpowiedzi na te pytania mają zasadnicze znaczenie dla określenia postawy artystów, nauczycieli, uczniów i stanowiska władz politycznych. „Mapa drogowa” dostarcza te odpowiedzi i podkreśla, że rozwój kulturalny i rozwój kreatywności powinny zajmować w edukacji centralne miejsce.