references
R O L A S A M O R Z Ą D U W KS Z TA ŁT O WA N I U K R A J O B R A Z U . . .
11 1
Dokument Polska Polityka Architektoniczna42 stawia diagnozę nie pozostawiającą wątpliwości co do opinii specjalistów: „Przejawem krytycznego stanu polskiej przestrzeni na tle sytuacji europejskiej jest zjawisko narastającego chaosu funkcjonalnego i wizualnego, sprzecznego z wymogami rozwoju zrównoważonego, pogarszającego warunki życia (…). Zjawiska te [poszczególne zdiagnozowane zagrożenia] są elementami procesu degradacji narodowego dziedzictwa, jakim są walory krajobrazu kulturowego i przyrodniczego Polski, i zagrożeniem dla jej przyszłego rozwoju”43. Próby usprawiedliwiania tych niekorzystnych zjawisk brakiem doświadczenia i nieprzygotowaniem naszego kraju na pokłosie zmian transformacyjnych należy potraktować sceptycznie, gdyż do zagadnień związanych z wagą, jaką należy przydawać planowaniu przestrzennemu odnoszą się liczne międzynarodowe dokumenty44. Ponadto już w początkach lat siedemdziesiątych UNESCO45 proponowało: „Państwa członkowskie winny ustanowić przepisy kontrolujące umieszczanie plakatów, neonów i innych znaków reklamowych, znaków handlowych, a także wznoszenie słupów wysokiego napięcia, układanie kabli telefonicznych i energetycznych, montowanie anten telewizyjnych. Ponadto powinny one mieć nadzór nad całością ruchu pojazdów i ich parkowania oraz ustawianiem drogowych
Dokument opracowany został z inicjatywy Polskiej Rady Architektury, Stowarzyszenia Architektów Polskich pod patronatem Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego przez reprezentantów Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP), Towarzystwa Urbanistów Polskich, Izby Architektów RP, Polskiej Rady Architektury oraz Krajowego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków. 43 PPA, op. cit. s. 5. 44 Są to m.in.: Karta z Torremolinas (Europejska Karta Planowania Regionalnego/ Przestrzennego (the Torremolinas Charter – the European Regional/Spatial Planning Charter), przyjęta w 1984 r. przez Radę Europy, dokument Europa 2000+: współpraca w zakresie rozwoju przestrzennego Europy (Europe 2000+: Co-operation for the Spatial Development of Europe, pochodzący z 1994 r., będący uaktualnioną i rozszerzoną wersją raportu z 1991 r., Rezolucja Rady Unii z 12 lutego 2001 r., dotycząca jakości architektury w środowisku miejskim i wiejskim, Europejska Perspektywa Rozwoju Przestrzennego (European Spatial Development Perspective) – program przyjęty w maju 1999 r. w Poczdamie przez ministrów odpowiedzialnych za planowanie przestrzenne – Europejskie Forum Polityki Architektonicznej. 45 Pkt 45 rozdziału V Działania ochronne, [w:] Zalecenie UNESCO dotyczące ochrony dziedzictwa kulturalnego i naturalnego na poziomie krajowym.
42