references
O C H R O N A D Z I E D Z I C T WA K U LT U R O W E G O A S P O Ł E C Z E Ń S T W O. . .
1 29
i wyzwań, które nie występowały w takim stopniu w momencie przyjęcia Zalecenia UNESCO w sprawie ochrony i współczesnej roli zespołów zabytkowych z 1976 roku. Ponadto na przestrzeni lat następowała ewolucja koncepcji kultury i dziedzictwa oraz podejścia do zarządzania nimi9, czego wyrazem jest m.in. treść Zalecenia w sprawie historycznego krajobrazu miejskiego. Zalecenie przyjęte w 2011 roku wpisuje problemy ochrony historycznego krajobrazu miejskiego w zachodzące procesy społeczne. Wyraża się to w szczególności w zadeklarowanych celach ochrony, która prowadzić ma do zachowania jakości środowiska człowieka poprzez wykorzystywanie przestrzeni miejskich w sposób oparty na zasadach trwałego i zrównoważonego rozwoju. Zalecenie uznaje dynamiczny charakter miast oraz znaczenie ich różnorodności społecznej i funkcjonalnej. Podejście krajobrazowe do historycznego dziedzictwa miejskiego promowane przez niniejsze Zalecenie czerpie z tradycji i percepcji społeczności lokalnych, przy założeniu, że w przypadku ewentualnej rozbieżności interesów, powinny być brane pod uwagę i respektowane wartości istotne dla ogółu społeczeństwa oraz dla społeczności międzynarodowej. Połączono tu wyraźnie cele ochrony dziedzictwa miejskiego z celami rozwoju społecznego i gospodarczego. Podejście krajobrazowe do historycznego dziedzictwa miejskiego stanowi konglomerat postulatów związanych z określaniem kierunków polityki i konkretnych działań w ramach zarządzania dziedzictwem. Jednym z nich jest szeroki udział społeczeństwa w tych procesach. W szczególności niniejsze Zalecenie zakłada, że interesariusze publiczni i prywatni powinni ze sobą współdziałać, aby stosowanie
9
Por. dokumenty końcowe z następujących konferencji międzynarodowych: Światowa Konferencja nt. polityk kulturalnych w 1982 r. w mieście Meksyk, Konferencja w Nara nt. autentyzmu w 1994 r., Szczyt Światowej Komisji ds. Kultury i Rozwoju w 1995 r., Konferencja HABITAT II w Stambule w 1996 r. z ratyfi kacją Agendy 21, Międzyrządowa Konferencja UNESCO nt. polityk kulturalnych na rzecz rozwoju w Sztokholmie w 1998 r., Wspólna Konferencja Banku Światowego i UNESCO nt. „Kultura w trwałym i zrównoważonym rozwoju – inwestowanie w dobra kultury i przyrody” w 1998 r., Międzynarodowa konferencja nt. światowego dziedzictwa i architektury współczesnej w Wiedniu w 2005 r., Zgromadzenie Ogólne ICOMOS nt. otoczenia zabytków i miejsc zabytkowych w Xi’an w 2005 roku, a także Zgromadzenie Ogólne ICOMOS nt. ducha miejsca w mieście Québec w 2008 r.
