references
O POTRZEBIE POWSZECHNEJ EDUKACJI DOTYCZĄCEJ PRZESTRZENI...
265
Grzegorz A. Buczek O potrzebie powszechnej edukacji dotyczącej przestrzeni, krajobrazu i dziedzictwa kulturowego
i zaakceptowanej przez Sejm w czerwcu 2012 roku, ustalono, iż należy „przywrócić i utrwalić ład przestrzenny”. To jednocześnie lapidarna diagnoza i ambitny cel. Jeżeli Rada Ministrów, przyjmując KPZK i jej cele uznała, iż ład przestrzenny trzeba przywrócić, to oznacza, że uznała także jego brak, zauważyła, że niegdyś był, a obecnie w naszej przestrzeni dominuje chaos. Oczywiście nie tylko prosta „leksykalna” analiza zapisu Celu 6. prowadzi do takich wniosków, gdyż w treści KPZK diagnoza problemu prowadząca do jego sformułowania jest wnikliwa i przekonująca. Przyjmując KPZK z jej celami, rząd nakreślił (a Sejm wkrótce potem zaakceptował) zarys reformy systemu planowania i gospodarowania przestrzenią, która powinna doprowadzić m.in. do tego, że w naszym kraju za kilkanaście lat zapanuje utrwalony ład przestrzenny 2. Czy to zbyt ambitne, zbyt optymistyczne założenie? Podczas podróży po Polsce można po wielokroć zadawać sobie pytanie, które jest
Zob. Monitor Polski z dnia 27 kwietnia 2012 r., poz. 252. Zgodnie z cytowanym w KPZK 2030 przepisem art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, „takie ukształtowanie przestrzeni, które tworzy harmonijną całość oraz uwzględnia w uporządkowanych relacjach wszelkie uwarunkowania i wymagania funkcjonalne, społeczno-gospodarcze, środowiskowe, kulturowe oraz kompozycyjno-estetyczne”.
1 2
W
Celu 61 Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030, przyjętej przez Radę Ministrów 13 grudnia 2011 roku
