references
W N I O S K I Z D E B AT Y N A T E M AT „ S P O Ł E C Z N Y W Y M I A R K R A J O B R A Z U . . .
303
łów w przestrzeni publicznej, jest kontekst lokalny i ponadlokalny. Kontekst ten stanowi bezpośrednie i dalsze otoczenie, związane ze znaczeniem i wyjątkowością zabudowy, dzielnicy czy zespołu ruralistycznego. Także sam kontekst może być źródłem znaczenia i wartości dziedzictwa. Biorąc pod uwagę powyższe, potrzebna jest zasadnicza reforma systemu planowania przestrzennego na wszystkich poziomach, od gminnego po krajowy. Dlatego z nadzieją i poparciem społecznym przyjmowane są podejmowane obecnie prace legislacyjne, służące poprawie jakości krajobrazu i ochronie dziedzictwa przyrodniczo-kulturowego. Prawo bowiem powinno gwarantować ochronę interesu publicznego oraz dawać administracji publicznej skuteczne instrumenty jego ochrony. Efektywna ochrona krajobrazu kulturowo-przyrodniczego zależy nie tylko od dobrego i spójnego prawa, ale w dużej mierze od stałego podnoszenia kompetencji władz publicznych i pracowników administracji na wszystkich szczeblach, którzy podejmują decyzje wpływające na nasze otoczenie. Konieczne jest podjęcie szerokiej debaty społecznej, ponieważ środowisko, w którym żyjemy, jego jakość i wartości stanowią naszą wspólną troskę i odpowiedzialność. Aktywny udział społeczności lokalnej jest niezbędny dla właściwego zarządzania i właściwej ochrony krajobrazu kulturowo-przyrodniczego. Wymaga to budowania społecznej świadomości, wiedzy i szacunku dla wartości dziedzictwa i ładu przestrzennego, a co za tym idzie, rozwijania działań edukacyjnych na wszystkich szczeblach nauczania zarówno o charakterze formalnym, jak i nieformalnym. Szczególne znaczenie ma włącza-