references
SPOŁECZNY WYMIAR OCHRONY KRAJOBRAZU...
63
Małgorzata Rozbicka Społeczny wymiar ochrony krajobrazu kulturowo-przyrodniczego w kontekście współczesnej praktyki konserwatorskiej i zadań Krajowego Programu Ochrony Zabytków i Opieki nad Zabytkami 2014–2017
dzictwie wykształconym i osadzonym w konkretnym otoczeniu krajobrazowo-przyrodniczym. Jeśli zatem chcemy tożsamość społeczną umacniać i zachować dla przyszłych pokoleń, a także uczynić z niej podstawę harmonijnego kształtowania naszego kulturowo-przyrodniczego otoczenia, musimy synergicznie chronić zarówno dorobek kultury materialnej i niematerialnej kraju, regionów i społeczności lokalnych, jak i zintegrowane z nim elementy naturalnego/przyrodniczego otoczenia. W dzisiejszym świecie warunkiem skutecznej ochrony dziedzictwa kulturowego w całym jego bogactwie i kulturowo-przyrodniczej różnorodności jest jednak nie tylko rozpoznanie go poprzez naukową dokumentację i badania, ale także uświadomienie społeczeństwu jego szczególnej wartości – zarówno jako swoistego identyfi katora miejsca zamieszkania, regionu bądź kraju, jak i stymulatora ich przyszłego rozwoju. W dobie narastającej globalizacji, migracji ludności i komercjalizacji stylu życia, a zarazem szybko postępującej degradacji otaczającego nas kulturowego i przyrodniczego środowiska, swoistym wyzwaniem staje się zatem poszukiwanie sposobów poszerzenia społecznego spojrzenia na wielorakie wartości dóbr kultury i krajobrazu przyrodniczego, a nade wszystko wytyczenie dróg kształtowania społecznej
I
stnieje na ogół zgoda co do tego, że tożsamość kulturowa społeczeństwa jest zapisana w jego materialnym i niematerialnym dzie-
