Laos

Miasto Luang Prabang (Kryt. II, IV, V / 1995) 

Luang Prabang stanowi rzadki przykład połączenia architektury tradycyjnej oraz struktur miejskich, utworzonych przez europejskie władze kolonialne w XIX i XX w. Jedyny w swoim rodzaju, wyjątkowo dobrze zachowany krajobraz miejski, ilustruje kluczowy etap wymieszania tych dwóch różnych tradycji kulturowych.

Wat Phou oraz pokrewne dawne osadnictwo krajobrazu kulturowego Champassak (Kryt. III, IV, VI / 2001)

Krajobraz kulturowy Champassak, obejmujący zespół świątynny Wat Phou, stanowi wyjątkowo dobrze zachowany, sztucznie stworzony pejzaż pochodzący sprzed tysiąca lat. Został on ukształtowany w celu wyrażenia hiduistycznej koncepcji związku natury z człowiekiem, wykorzystując oś biegnącą od szczytu góry do brzegu rzeki, w celu stworzenia geometrycznego wzoru świątyń, sanktuariów oraz urządzeń hydraulicznych, rozciągających się na przestrzeni 10 km. Zespół obejmuje również dwa dawne miasta, zbudowane na brzegach rzeki Mekong oraz górę Phou Kao, ilustrujące rozwój urbanistyczny na przestrzeni przeszło tysiąca lat, od V do XV w., wiązany zwłaszcza z królestwem Khmerów.

Obszar występowania megalitycznych urn w Xienghuang - Równina Dzbanów (Kryt. III / 2019)

Nazwa Równiny Dzbanów (inaczej: Doliny Amfor), która znajduje się na płaskowyżu w centralnym Laosie pochodzi od ponad 2100 megalitycznych kamiennych urn o cylindrycznym kształcie, używanych do praktyk grzebalnych w epoce żelaza. Ten wpis seryjny, składający się z 15 części, obejmuje gigantyczne naczynia wykute w kamieniu, kamienne dyski, groby wtórne, kamienie nagrobne, kamieniołomy i przedmioty związane z pochówkiem, pochodzące z okresu od 500 roku p.n.e. do 500 roku n.e. Urny i związane z nimi elementy są znakomitym świadectwem cywilizacji epoki żelaza, której koniec nastąpił ok.500 roku n.e.