Zabytkowe centrum Salzburga (Kryt. II, IV, VI / 1996)
Salzburg zachował niezwykle bogaty układ miejski, powstały pomiędzy średniowieczem i XIX w., w okresie kiedy Salzburg był miastem-państwem rządzonym przez księcia-biskupa. Rozwój sztuki gotyku płomienistego przyciągnął do miasta wielu artystów jeszcze zanim stało się bardziej znane dzięki działalności artystów włoskich, Vincenzo Scamozziego i Santiniego Solariego, którzy nadali zespołowi miejskiemu Salzburga charakter barokowy. To połączenie Północy i Południa nie było z pewnością obojętne geniuszowi najsłynniejszego salzburczyka, Wolfganga Amadeusza Mozarta, którego światowa sława na zawsze związana jest z tym miastem.
Pałac i ogrody Schönbrunn (Kryt. I, IV / 1996)
Schönbrunn, wzniesiony przez architektów Johanna Bernharda Fischera von Erlach oraz Nicola Pacassiego, pełnił rolę rezydencji cesarskiej Habsburgów od XVIII w. do 1918 r. W pałacu znajdują się liczne arcydzieła sztuki zdobniczej. Wraz w ogrodami, w których w 1752 r. otworzono pierwszy na świecie ogród zoologiczny, Schönbrunn tworzy przepiękny zespół barokowy oraz stanowi doskonały przykład syntezy wszystkich sztuk.
Krajobraz kulturalny Hallstatt-Dachstein/Salzkammergut (Kryt. III, IV / 1997)
Obecność ludzka w niezwykle malowniczym krajobrazie naturalnym Salzkammergut związana jest z eksploatacją złóż solnych, która rozpoczęła się w czasach prahistorycznych, począwszy od II tysiąclecia p.n.e. Złoża te stały się podstawą świetności regionu aż do połowy XX w., co odzwierciedla piękna architektura miasta Hallstatt.
Linia kolejowa na Semmering (Kryt. II, IV / 1998)
Linia kolejowa na Semmering, zbudowana w latach 1848-1854, należy do największych osiągnięć sztuki inżynierskiej początków kolejnictwa. Pokonuje ona wysokogórską trasę o długości 41 km. Dzięki doskonałości konstrukcyjnej tuneli, wiaduktów i innych obiektów, linia kolejowa służy nieprzerwanie do czasów obecnych. Przecina ona wspaniały krajobraz górski, w który wtapiają się liczne domy wypoczynkowe powstałe, kiedy - dzięki budowie linii kolejowej - w okolice zaczęli napływać turyści.
Historyczne centrum Grazu i Zamek Eggenberg (Kryt. II, IV / 1999, 2010)
Graz jest szczególnym przykładem żywego dziedzictwa zespołu miejskiego Europy Środkowej, związanego z długotrwałym panowaniem Habsburgów. Stare Miasto stanowi harmonijną mieszaninę następujących po sobie od średniowiecza stylów architektonicznych i prądów artystycznych, jak również różnorodnych wpływów kulturowych sąsiednich regionów.
Wpis z roku 1999 obejmował historyczne centrum miasta Graz. W 2010 został poszerzony o Zamek Eggenberg.
Krajobraz kulturalny Wachau (Kryt. II, IV / 2000)
Wachau stanowi część doliny Dunaju położonej między Melk i Krems. W malowniczym krajobrazie znajdują się liczne, nienaruszone i widoczne świadectwa rozwoju regionu od czasów prahistorycznych: założenia architektoniczne (klasztory, zamki, ruiny), urbanistyczne (miasta i miasteczka) oraz rolnicze, związane z uprawą winorośli.
Zabytkowe centrum Wiednia (Kryt. II, IV, VI / 2001)
Wiedeń rozwijał się począwszy od czasów osadnictwa celtyckiego i rzymskiego. Następnie przekształcił się w miasto średniowieczne, a później barokowe, stając się stolicą monarchii austro-węgierskiej. Odgrywał zasadniczą rolę jako jeden z ośrodków muzyki europejskiej, z którym kojarzeni są wielcy kompozytorzy począwszy od klasycyzmu wiedeńskiego do muzyki współczesnej. Zespół zabytkowy Wiednia składa się z różnorodnych elementów architektonicznych, głównie barokowych pałaców i ogrodów oraz z pochodzącego z końca XIX w. zespołu reprezentacyjnych budynków wzdłuż Ringstrasse.
Krajobraz kulturalny Fertö/Jeziora Nezyderskiego (Kryt. V / 2001)
Austria / Węgry
Od 8 tys. lat region Fertö/Jeziora Nezyderskiego był miejscem styku różnych kultur, o czym świadczy urozmaicony krajobraz powstały w wyniku procesu rozwoju i symbiozy wzajemnego oddziaływania człowieka i jego fizycznego otoczenia. Istotne znaczenie kulturowe regionu dodatkowo wzbogaca interesująca architektura wiejska położonych nad jeziorem osad oraz kilku XVIII i XIX-wiecznych pałaców.
Prehistoryczne osady na palach (Kryt. IV, V /2011)
Austria / Francja / Niemcy / Słowenia / Szwajcaria / Włochy
Jest to obiekt seryjny obejmujący 111 niewielkich obszarów w Alpach i w okolicy Alp, na terenie których znajdują się pozostałości prehistorycznych osad na palach. Osady powstawały w latach od ok. 5000 – 500 p.n.e. na brzegach jezior i rzek oraz na terenach podmokłych. Prace wykopaliskowe przeprowadzone tylko w niektórych z tych miejsc dostarczyły materiału, pozwalającego odtworzyć obraz życia codziennego na obszarach górskich Europy w czasach epoki brązu i neolitu. Przyniosły także informacje o sposobach oddziaływania ludzi na środowisko. 56 spośród tych miejsc znajduje się w Szwajcarii. Osady reprezentują grupę wyjątkowo dobrze zachowanych, bogatych kulturowo miejsc archeologicznych. Stanowią jedno z najważniejszych źródeł badań nad pierwszymi społecznościami rolniczymi tego regionu.