Serbia

Zabytkowe miasto Ras z monastyrem Sopoćany (Kryt. I, III / 1979)

W pobliżu dawnego miasta Ras, stolicy Serbii, imponujący zespół średniowiecznych zabytków, obejmujący twierdze, kościoły i klasztory, m. in. Sopoćany, przypomina o kontaktach między cywilizacją zachodnią oraz światem bizantyjskim.

Monastyr Studenica (Kryt. I, II, IV, VI / 1986)

Monastyr Studenica, ufundowany przez Stefana Nemanię, założyciela średniowiecznego państwa serbskiego wkrótce po abdykacji, w końcu XII w., jest największym i najbogatszym klasztorem prawosławnym w Serbii. Jego dwa główne zabytki z białego marmuru: cerkiew Bożej Bogurodzicy i cerkiew koronacyjna (Kraljeva crkva) zawierają pełny repertuar form XIII i XIV-wiecznego malarstwa bizantyjskiego.

Średniowieczne zabytki Kosowa (Kryt. II, III, IV / 2004)

W 2006 roku wpisane na Listę Dziedzictwa Zagrożonego Cztery budowle składające się na obiekt wpisany na Listę, reprezentują wysoki poziomu bizantyjsko – romańskiej kultury kościelnej, która rozwijała się na Bałkanach pomiędzy XIII a XVII wiekiem. Wyróżnia ją także odrębny styl malowideł ściennych. W kompleksie położonego na obrzeżach miasta monastyru Peć znajdują się cztery przykryte kopułami cerkwie, których ściany zdobią malowidła z XIII i XIV wieku. Szczególnie cenne są freski w kościele Świętych Apostołów, pochodzące z XIII wieku, a także XIV – wieczne freski w kościele Świętej Dziewicy, będące przykładem nowej odmiany stylu renesansowego, łączącego wątki zachodnio – romańskich ze wschodnimi tradycjami prawosławno – bizantyjskimi.

Pałac Galeriusa w mieście Gamzigrad (Kryt. III, IV / 2007)

Zespół budowli rzymskich w mieście Gamzigrad, noszących nazwę Felix Romuliana, wzniesionych na przełomie III i IV wieku przez cesarza Galeriusa Maximianusa, na który składają się: pałac cesarski, liczne posągi oraz mauzoleum cesarza i jego matki.

Średniowieczne cmentarze z kamieniami nagrobnymi zwanymi stećci (Kryt. III, VI/ 2016)
Bośnia i Hercegowina/Chorwacja/Czarnogóra/Serbia

Wpis seryjny składający się z 28 miejsc, znajdujących się w Bośni i Hercegowinie, w zachodniej Serbii, w zachodniej Czarnogórze oraz w środkowej i południowej Chorwacji, obejmuje cmentarze i różniące się między sobą zależnie od regionu średniowieczne kamienne nagrobki zwane stećci. Kamienie nagrobne datowane na okres od XII do XVI w. są ułożone w rzędach, zgodnie ze zwyczajem powszechnie przyjętym w Europie od czasów średniowiecza. Większość stećci wykuto w wapieniu. Znajdujące się na nich liczne motywy dekoracyjne i inskrypcje są świadectwem zarówno ciągłości w ikonografii średniowiecznej Europy, jak i zróżnicowania lokalnych tradycji.