Liban

Andżar (Kryt. III, IV / 1984)

Ruiny miasta Andżar, założonego na początku VIII w. przez kalifa Walida I, ukazują rygorystyczną organizację przestrzenną, nawiązującą do planów starożytnych miast-pałaców. Stanowią one jedyne świadectwo urbanistyki Umajjadów.

Baalbek (K I, IV / 1984)

Miasto fenickie, w którym czczono triadę bóstw, w okresie hellenistycznym zostało nazwane Heliopolis. W okresie rzymskim zachowało funkcję religijną, a sanktuarium Jowisza-Baala Heliopolitańskiego przyciągało rzesze pielgrzymów. Baalbek i jego monumentalne budowle stanowią jeden z najbardziej imponujących zespołów ruin rzymskiej architektury cesarskiej z czasów jej największej świetności.

Byblos (Kryt. III, IV, VI / 1984)

W Byblos, jednym z najstarszych miast Libanu zamieszkałym od czasów neolitu i ściśle powiązanym z legendą i historią basenu Morza Śródziemnego przez kilka tysiącleci, znajdują się ruiny kolejnych cywilizacji tego regionu. Byblos jest bezpośrednio związane z historią rozprzestrzeniania się alfabetu fenickiego.

Tyr (Sur) (Kryt. III, VI / 1984)

Tyr, w którym według legendy wynaleziono purpurę, był wielkim miastem fenickim panującym na morzu, założycielem prosperujących osad handlowych, takich jak Kadyks lub Kartagina. Jego znaczenie zmalało w czasach ostatnich krucjat. W Tyrze zachował się cenny zespół ruin, głównie z okresu rzymskiego.

Święta Dolina (Ouadi Qadisha) i Las Bożych Cedrów (Horsh Arz el-Rab) (Kryt. III, IV / 1998)

Święta Dolina jest jednym najważniejszych miejsc kultu chrześcijańskiego na świecie. Znajdujące się tam klasztory - w większości zabytkowe - wtapiają się w niezwykle urozmaicony krajobraz. Niedaleko znajduje się relikt rozległego lasu cedrów libańskich, poszukiwanych niegdyś do budowy wielkich budowli sakralnych.