Strona głównaMapa stronySkrzynka kontaktowaPodgląd wydruku
  • UNESCO
  • Polski Komitet ds. UNESCO
  • Pytanie-odpowiedź
  • Regulamin przyznawania patronatu PK ds. UNESCO
  • Edukacja
  • Kultura
    • Dziedzictwo kulturowe
    • Różnorodność kulturowa
    • Dialog międzykulturowy
    • Letnia szkoła konserwatorów w Zamościu
  • Komunikacja i informacja
  • Nauka
  • Edukacja dla Wszystkich
  • Człowiek i Biosfera (MAB)
  • Geoparki
  • Dialog euro-arabski
  • Pamięć Świata
  • Sieć Katedr UNESCO
  • Sieć Miast Kreatywnych
  • Stypendia i staże
  • Światowe Dziedzictwo
  • Szkoły Stowarzyszone
  • Zrównoważony Rozwój
  • Biblioteka wirtualna
  • Partnerzy
  • Instrumentarium prawne
  • Informacja na temat przetwarzania danych osobowych
  • Deklaracja dostępności
      jesteś tu:  Strona główna » Kultura » Dziedzictwo kulturowe » Światowe Dziedzictwo » Lista Światowego Dziedzictwa » Azja i Oceania

Tadżykistan, 2010

Sarazm (Kryt. II, III / 2010)

Sarazm (nazwa oznacza „początek ziemi”) jest stanowiskiem archeologicznym, dającym świadectwo osadnictwa w Azji Środkowej w okresie od IV do końca III tysiąclecia p.n.e. Zachowane ślady dowodzą początków osadnictwa miejskiego na tym obszarze. Ośrodek należący do najdawniejszych w Azji Środkowej jest położony pomiędzy terenami górzystymi, sprzyjającymi koczowniczej hodowli bydła, a rozległą doliną korzystną dla rozwoju rolnictwa i dla systemów nawadniających, wprowadzanych przez pierwszą ludność osiadłą. Sarazm dostarcza dowodów na istnienie wymiany materialnej i kulturalnej oraz na istnienie kontaktów handlowych od stepów Azji Środkowej i Turkmenistanu, poprzez płaskowyż irański, dolinę Indusu, aż po Ocean Indyjski.

Tadżycki Park Narodowy (Góry Pamir) (Kryt. VII i VIII / 2013)

Tadżycki Park Narodowy obejmuje obszar ponad dwóch i pół miliona hektarów na wschodzie kraju, w sercu tak zwanego „Węzła Pamirskiego” – punktu, w którym zbiegają się najwyższe szczyty Eurazji. W skład Parku wchodzą: płaskowyże na wschodzie oraz szczyty sięgające siedmiu tysięcy metrów na zachodzie. Charakterystyczne dla tego obszaru są skrajne roczne wahania temperatury. Wśród 1085 zinwentaryzowanych lodowców znajduje się tu także najdłuższy poza kręgiem polarnym lodowiec dolinny, a także 170 rzek i ponad 400 jezior. Bogata flora, zarówno z regionu południowo-zachodniej, jak i centralnej Azji, jest siedliskiem rzadkich i zagrożonych gatunków ptaków oraz ssaków pod ochroną (m. in. Marco Polo Argali – gatunku dzikiej owcy, irbisów i koziorożców syberyjskich).

Z powodu częstych i gwałtownych trzęsień ziemi Tadżycki Park Narodowy jest bardzo słabo zaludniony i nie sprzyja gospodarce rolnej ani stałemu osadnictwu. Obszar ten nadaje się w sposób szczególny do rozwijania badań nad tektoniką płyt, w tym nad zjawiskiem subdukcji.

  • Światowe Dziedzictwo
    • Konwencja
    • Znak światowego dziedzictwa
    • Lista Światowego Dziedzictwa
      • Afryka
      • Ameryka Łacińska
      • Azja i Oceania
      • Europa i Ameryka Północna
      • Kraje arabskie
    • Kryteria
    • Procedura wpisu
      • Plan zarządzania
    • Polskie obiekty
    • Dziedzictwo zagrożone
    • Swiatowe Dziedzictwo w Rękach Młodzieży
  • Dziedzictwo materialne
    • Akcje ratowania zabytków
    • Konwencje i rekomendacje
  • Dziedzictwo niematerialne
    • Konwencja
    • Zasady etyczne
    • Listy Dziedzictwa Niematerialnego
      • Afryka
      • Ameryka Łacińska
      • Azja i Oceania
      • Europa i Ameryka Północna
      • Kraje arabskie
      • Wpisy 2008
      • Wpisy 2009
      • Wpisy 2010
      • Wpisy 2011
      • Wpisy 2012
      • Wpisy 2013
      • Wpisy 2014
      • Wpisy 2015
      • Wpisy 2017
      • Wpisy 2016
      • Wpisy 2018
      • Wpisy 2019
      • Wpisy 2020
      • Wpisy 2021
      • Wpisy 2022
      • Lista elementów dziedzictwa wymagających pilnej ochrony
      • Lista reprezentatywna niematerialnego dziedzictwa ludzkości
      • Rejestr dobrych praktyk
      • Krajowa lista
© Polski Komitet ds. UNESCO wykonanie strony www magprojekt, CMS