Strona głównaMapa stronySkrzynka kontaktowaPodgląd wydruku
  • UNESCO
  • Polski Komitet ds. UNESCO
  • Pytanie-odpowiedź
  • Regulamin przyznawania patronatu PK ds. UNESCO
  • Edukacja
  • Kultura
    • Dziedzictwo kulturowe
    • Różnorodność kulturowa
    • Dialog międzykulturowy
    • Letnia szkoła konserwatorów w Zamościu
  • Komunikacja i informacja
  • Nauka
  • Edukacja dla Wszystkich
  • Człowiek i Biosfera (MAB)
  • Geoparki
  • Dialog euro-arabski
  • Pamięć Świata
  • Sieć Katedr UNESCO
  • Sieć Miast Kreatywnych
  • Stypendia i staże
  • Światowe Dziedzictwo
  • Szkoły Stowarzyszone
  • Zrównoważony Rozwój
  • Biblioteka wirtualna
  • Partnerzy
  • Instrumentarium prawne
  • Informacja na temat przetwarzania danych osobowych
  • Deklaracja dostępności
      jesteś tu:  Strona główna » Kultura » Dziedzictwo kulturowe » Dziedzictwo niematerialne » Listy Dziedzictwa Niematerialnego » Ameryka Łacińska

Paragwaj

Praktyki i tradycyjna wiedza związana z tereré, pradawnym  napojem Indian Guarani w Paragwaju
Kraj(e) członkowski(e): Paragwaj

Wpis na Listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości w 2020 r.

Tradycyjne praktyki i wiedza związana z tereré, tradycyjnym napojem Indian Guarani, są szeroko rozpowszechnione na całym terytorium Paragwaju i obejmują wielką liczbę depozytariuszy tego elementu dziedzictwa niematerialnego. Terere to tradycyjny napój przygotowywany w dzbanku lub termosie, w którym zimną wodę miesza się z pohã ñana, ziołami zmiażdżonymi wcześniej w moździerzu. Przygotowanie tereré odbywa się zgodnie z ustalonym intymnym rytuałem, na który składa się cały szereg kodów, a każda wykorzystywana w tym celu roślina – pohã ñana – ma dobroczynny wpływ na zdrowie, znany dzięki mądrości ludowej przekazywanej z pokolenia na pokolenie. Napój sączy się za pomocą metalowej lub trzcinowej bombilli z naczynia wypełnionego  yerba mate. Przekaz tradycyjnych umiejętności związanych z tereré ma miejsce w paragwajskich domach od co najmniej XVI wieku. W ostatnich latach liczba osób praktykujących tę formę dziedzictwa wzrasta, ale jej głównym nośnikiem pozostaje rodzina. Ta praktyka kulturowa jest elementem rozwijania więzi społecznych, ponieważ czas i przestrzeń, w której sporządza się i pije napój tereré sprzyjają integracji, przyjaźni, budowaniu dialogu, wzajemnego szacunku i solidarności. Wśród młodego pokolenia praktyka ta kształtuje postawę szacunku do bogactwa kulturowego i znajomości świata roślinnego Indian Guarani.

© 2020 tłumaczenia na język polski: Polski Komitet ds. UNESCO

  • Światowe Dziedzictwo
    • Konwencja
    • Znak światowego dziedzictwa
    • Lista Światowego Dziedzictwa
      • Afryka
      • Ameryka Łacińska
      • Azja i Oceania
      • Europa i Ameryka Północna
      • Kraje arabskie
    • Kryteria
    • Procedura wpisu
      • Plan zarządzania
    • Polskie obiekty
    • Dziedzictwo zagrożone
    • Swiatowe Dziedzictwo w Rękach Młodzieży
  • Dziedzictwo materialne
    • Akcje ratowania zabytków
    • Konwencje i rekomendacje
  • Dziedzictwo niematerialne
    • Konwencja
    • Zasady etyczne
    • Listy Dziedzictwa Niematerialnego
      • Afryka
      • Ameryka Łacińska
      • Azja i Oceania
      • Europa i Ameryka Północna
      • Kraje arabskie
      • Wpisy 2008
      • Wpisy 2009
      • Wpisy 2010
      • Wpisy 2011
      • Wpisy 2012
      • Wpisy 2013
      • Wpisy 2014
      • Wpisy 2015
      • Wpisy 2017
      • Wpisy 2016
      • Wpisy 2018
      • Wpisy 2019
      • Wpisy 2020
      • Wpisy 2021
      • Wpisy 2022
      • Lista elementów dziedzictwa wymagających pilnej ochrony
      • Lista reprezentatywna niematerialnego dziedzictwa ludzkości
      • Rejestr dobrych praktyk
      • Krajowa lista
© Polski Komitet ds. UNESCO wykonanie strony www magprojekt, CMS