344 d o K U M e N t Y UNesco Plan z Seulu: Cele rozwoju edukacji artystycznej „Plan z Seulu: Cele rozwoju edukacji artystycznej” jest jednym z podstawowych dokumentów, będących efektem II Światowej Konferencji UNESCO na temat Edukacji Artystycznej, która odbyła się w Seulu, w Korei Południowej w dniach 25–28 maja 2010 roku. Konferencja zwołana z inicjatywy UNESCO w ścisłej współpracy z Ministerstwem Kultury, Sportu i Turystyki Rządu Republiki Korei zgromadziła ponad 650 oficjalnych przedstawicieli państw i ekspertów z 95 krajów w zakresie edukacji artystycznej. Program obejmował okrągły stół ministrów, przemówienia programowe, dyskusje panelowe, równolegle odbywające się warsztaty, zebrania przedstawicieli poszczególnych regionów, spotkanie z organizacjami pozarządowymi oraz sesję specjalną na temat edukacji artystycznej i zbliżenia kultur. Prace nad „Planem z Seulu” rozpoczęły się rok przed konferencją podczas spotkania Międzynarodowego Komitetu Doradczego (International Advisory Committee, IAC) w siedzibie UNESCO w lipcu 2009 roku, a zakończyły się prezentacją dokumentu uczestnikom Konferencji podczas posiedzenia końcowego. Członkowie IAC kontynuowali pracę nad określeniem celów dokumentacji drogą elektroniczną i ponownie spotkali się bezpośrednio przed konferencją. Opracowany przez nich projekt rozpatrywali eksperci uczestniczący w konferencji. Sprawozdawcy śledzili obrady i reagowali na uwagi uczestników po prezentacji „Planu z Seulu”. W ostatecznej wersji uwzględniono uwagi zgłoszone na sesji zamykającej konferencję. Preambuła „Plan z Seulu: Cele Rozwoju Edukacji Artystycznej” wyraża przeświadczenie członków IAC i ekspertów uczestniczących w konferencji, że edukacja artystyczna pełni ważną rolę w procesie konstruktywnej transformacji systemów edukacyjnych borykających się z potrzebami osób uczących się w gwałtownie zmieniającym się świecie, który z jednej strony cechuje znaczący postęp technologiczny, a z drugiej – trudne do przezwyciężenia przejawy niesprawiedliwości na tle społecznym i kulturowym. Zagadnienia, które znalazły się w kręgu zainteresowania IAC obejmowały kwestie pokoju, różnorodności kulturowej i zrozumienia na gruncie kulturowym oraz zapotrzebowania na pracowników kreatywnych i umiejących dostosować się do warunków gospodarki postindustrialnej. Podobnego zdania byli uczestnicy konferencji, którzy przyznali, że edukacja artystyczna może mieć