references
120 O B E C N A
SYTUACJA PRAWNA W ZAKRESIE OCHRONY I ZARZĄDZANIA...
wyobraźni, gdyż jest to złożony proces – wymagający czasu, sił, środków, wiedzy i umiejętności. Zdaniem Ministerstwa, na poziom drugiej instancji powinny trafiać te sprawy, które wiążą się z koniecznością rozstrzygnięć nawet na poziomie doktrynalnym. Są to problemy czy zagadnienia albo związane z istotnymi zabytkami albo na tyle ważne z punktu widzenia ochrony, że – naszym zdaniem – powinny trafiać także pod obrady Głównej Komisji Konserwatorskiej. Za przykład niech posłuży sprawa wydania pozwolenia Fundacji Książąt Czartoryskich z siedzibą w Krakowie na czasowy wywóz obrazu Leonarda da Vinci „Dama z gronostajem” na wystawy do Berlina, Madrytu i Londynu. W tej sprawie starły się różne racje – z jednej strony racje konserwatorskie, które brały w obronę jedno z wybitniejszych dzieł znajdujących się w polskich zasobach i – z drugiej – racje właściciela dzieła, który chciałby je prezentować, czemu trudno się dziwić. Trudno też odmówić racji właścicielowi, że prezentacja tego dzieła jest doskonałą promocją naszego kraju. Drugim przykładem jest sprawa rewitalizacji Zamku Książąt Mazowieckich w Ciechanowie jako poważny problem konserwatorski. Jego istotą była chęć wzniesienia w obrębie murów obwodowych tego Zamku tzw. Domu Dużego. Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie chciało w ten sposób rozszerzyć swoją działalność. Istotnym składnikiem wartości zabytkowej Zamku w Ciechanowie jest jego autentyczność – walor historycznego dowodu oraz jego utrwalona rola krajobrazowa. Oba te aspekty, w przypadku realizacji w proponowanym zakresie omawianej inwestycji, zostałyby poważnie umniejszone. Znacząco zmieniłby się wygląd zabytku i wizualny odbiór Zamku, utrwalony w świadomości społecznej. Po raz kolejny ściera się tutaj racja dysponenta czy właściciela obiektu i racja konserwatorska, która idzie w stronę uniemożliwienia inwestycji bądź sprowadzenia jej do takiego poziomu, żeby nie zmieniła wyglądu danego obiektu. Udało się doprowadzić do takiej decyzji, że dobudowanego obiektu nie będzie widać spoza murów obwodowych. I tu pojawia się istotny problem – czy można w taki sposób postępować z obiektami zabytkowymi: wprowadzać nowe struktury, rozbudowywać, czy rekonstruować? Kolejny przykład dotyczy pozwolenia na odtworzenie eklektycznego wystroju elewacji głównej kamienicy przy ulicy Foksal 13 w Warszawie. Modernistyczna przebudowa elewacji miała miejsce około połowy
