references
ZALECENIA DOTYCZĄCE WDROŻENIA PRAWODAWSTWA UNESCO...
277
Konwencji. Podstawowym narzędziem realizacji celu Konwencji, jakim jest ochrona i wzrost świadomości znaczenia niematerialnego dziedzictwa kulturowego w społeczeństwie, jest Krajowa lista niematerialnego dziedzictwa kulturowego82. Zadania związane z prowadzeniem listy zostały podzielone między NID i MKiDN w następujący sposób: 1) powierzenie analizy formalnej oraz przeprowadzanie czynności technicznych Narodowemu Instytutowi Dziedzictwa; 2) zapewnienie udziału ekspertów na etapie merytorycznej oceny wniosków o wpis na Listę krajową przez Radę ds. NDZK83 działającą przy MKiDN. Ważnym elementem systemu ochronie niematerialnego dziedzictwa kulturowego jest wprowadzenie odpowiedniego monitoringu żywotności elementów wpisanych na tę Listę. Wnioskodawcy lub przedstawiciele wspólnot, grup, organizacji, powinni być zobowiązani do podejmowania działań, zapewniających jego trwanie. Urzeczywistnienie przyjętego harmonogramu wdrażania Konwencji jest możliwe wyłącznie na tych obszarach, które zorganizują wsparcie instytucjonalne dla depozytariuszy elementów niematerialnego dziedzictwa kulturowego (poprzez powołanie Regionalnego Koordynatora ds. NDZK np. jako pełnomocnika Marszałka Województwa).
82
83
Ewentualnie jako dodatkowa, uzupełniająca, sugerowana jest nazwa Krajowa Lista NDZK „Żywa tradycja”. Rada powoływana jest przez MKiDN. Byłoby wskazane, by skład Rady odzwierciedlał główne specjalności, w których przejawia się niematerialne dziedzictwo kulturowe, jak np. muzyka, taniec, śpiew, rzemiosło tradycyjne, twórczość poetycka i prozatorska. W Radzie powinni zasiadać uznani specjaliści, naukowo zajmujący się ww. zagadnieniami. Rada opiniowałaby zasadność wpisu danego elementu niematerialnego dziedzictwa kulturowego na Krajową listę, po zapoznaniu się z ekspertyzą, przygotowaną przez specjalizującego się w określonym zagadnieniu/elemencie niematerialnego dziedzictwa kulturowego członka Rady. Merytoryczna ocena wniosków powinna zostać dokonana zgodnie z kryteriami określonymi indywidualnie w każdej dziedzinie przez samych członków Rady. Kryteria powinny być podane do publicznej wiadomości i dostępne na etapie aplikacji na Listę.
