references
168 O B E C N A
SYTUACJA PRAWNA W ZAKRESIE OCHRONY I ZARZĄDZANIA...
ELEMENT NIEMATERIALNEGO DZIEDZICTWA KULTUROWEGO
Rys. 3. Oprac. A. W. Brzezińska
kulturowego dla pozycji państwa na forum międzynarodowym pozostaje nadal niezauważony. Wystarczy spojrzeć na uzasadnienie dla ratyfikacji Konwencji, które zostało przyjęte przez rząd w 2010 roku: „Dla budżetu państwa skutki finansowe Konwencji ograniczają się do konieczności wpłaty składki obowiązkowej oraz stworzenia 2–3 nowych etatów w Krajowym Ośrodku Badań i Dokumentacji Zabytków, finansowanych z części, której dysponentem jest Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego”12. Brak tu jakiejkolwiek wizji tego, co stanowi sens wiązania się Konwencją – budowania świadomości społecznej, a dopiero przez nią – ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Kolejnym pomysłem, dzięki któremu mieliśmy „zaoszczędzić” na Konwencji, była propozycja „dodania” czwartej księgi („D”) do już istniejących w rejestrze zabytków (odrębne księgi rejestru zabytków prowadzone są w trzech kategoriach: A – zabytek nieruchomy, B – zabytek
12
Por. Uzasadnienie, www.kprm.bip.gov.pl., nr dokumentu 28/08/KC, przyjęty
w trybie obiegowym przez rząd w 2010 roku.