references
262 R E F L E K S J E
PO DEBACIE W ZAMKU KRÓLEWSKIM W WARSZAWIE...
samo w stwórczym procesie trwającym miliony lat. Nie interesuje nas też spójny z tą logiką kształt krajobrazu, który będąc kompozycją owych oikos – środowisk życia, temu życiu ma służyć. Ponad osiemdziesiąt procent bioróżnorodności świata wciąż nie jest poznane. Równocześnie bioróżnorodność gatunkowa ginie dziś znacznie szybciej niż jest poznawana. Wbrew deklaracjom, zapisom konstytucyjnym i podpisanym konwencjom międzynarodowym, nadal opieramy rozwój cywilizacyjny na zasadach sprzecznych z obowiązującymi w ramach rozwoju zrównoważonego. Nie dbamy o stan dzikiej przyrody – postanowiliśmy jak największą część bioróżnorodności zamknąć w bankach genów (zanim wyginie), a następnie manipulować nią wedle naszej własnej logiki, dalekiej od logiki życia. Coraz dalej posuwające się manipulacje inżynierii genetycznej są znakiem wprowadzanych zmian obejmujących wszystkie sfery życia. Taka wizja życia nie wymaga dbałości o krajobraz postrzegany jako kompozycja biotopów. Równolegle, era posthumanistyczna ogłosiła koniec człowieka – możliwe bowiem stało się dowolne manipulowanie także i jego rozwojem oraz kształtowanie go przez współczesną inżynierię genetyczną, selekcję (rasową de facto) aż po produkcję biorobotów, nie mówiąc o innych przeprowadzanych już eksperymentach. Nie jest to wyssana z palca wizja apokaliptyczna, ale realizowana dziś, wciąż jeszcze nie dość jawnie, wizja rozwoju cywilizacyjnego oparta o ideologię kwestionującą autonomię życia; wizja, która stopniowo i niepostrzeżenie zmienia nasze myślenie o życiu i środowisku, a więc i krajobrazie. Żyjemy w świecie, który buduje taką wizję zupełnie świadomie. Dziś człowieka można przerobić nie tylko na „idiotę konsumpcyjnego”, ale także kształtować tak, jak kształtuje się rasy psów – tą samą manipulacją genetyczną. Człowiek ery posthumanistycznej, opisany behawioralną wizją „nagiej małpy”7, pozbawiony autentycznej duchowości i zamknięty w ramach doczesności, idealnie się do tego nadaje. Przestała nas interesować logika życia. Poznaliśmy prawa życia biologicznego i teraz postanowiliśmy nim manipulować wedle własnej woli oderwanej od głębokiej prawdy bytu i porządku świata.
7
Morris D., (1974), Naga małpa, tłum. Bielicki T., Koniarek J., Prokopiuk J., Wyd. Wiedza Powszechna, Warszawa. Tyt. oryg.: Morris D., (1967). Naked Ape: A Zoologist’s Study of the Human Animal.
